Begin 2021 vroeg Eveline mij als één van drie ontwerpers voor het ontwerpend onderzoek naar de knoop Lunetten Koningsweg in het kader van het programma Wat als Wat nu?

Door Esther Vlaswinkel

Ze was, geïnteresseerd geraakt in het ontwerpend onderzoek naar de Stad van Toekomst van de BNA dat ik als trekker van team Utrecht Oost had uitgevoerd, dus zocht ze contact met me. Wat als we de bouwopgave nou eens niet centraal zouden zetten bij het denken over deze knooppuntontwikkeling maar eens uit zouden gaan van de waarden van het gebied? Een heel leuk gesprek over de telefoon volgde. Haar oprechte enthousiasmerende manier waarop ze het gedachte experiment uiteenzette triggerde mij direct. Ik was om.

Pingpongen van ideeën

Ze was een snelle en creatieve denker, schakelde moeiteloos tussen verschillende disciplines en kon haarscherp formuleren. Ze had een bijzondere rol: ze hield weliswaar het potlood niet vast, maar het gesprek met haar stimuleerde het ontwerpproces. Over onze persoonlijke levens spraken we nooit, maar er ontstond een bijzondere en vriendschappelijke band via het over en weer pingpongen van ideeën. Over de telefoon, bij AORTA of een bijeenkomst die dan het liefst nog even uitliep in een gezellige nazit.

Tanden erin, niet meer loslaten

Eveline bleek ook een macher. In de tweede lockdown waar de digitale sessie moeheid al behoorlijk doorzette, lukt het haar om een hele brede groep stakeholders te betrekken bij ons gedachte experiment en ze door het scherm heen te verleiden tot echte uitspraken. Ja, treinsporen bij elkaar brengen was niet ondenkbaar, en ja, de Kromme Rijn als dragend systeem voor een nieuwe leefomgeving zagen ook ontwikkelaars zitten. Eveline was ook: tanden erin, niet meer loslaten. Dat deed ze niet alleen voor AORTA, maar ook voor anderen. Eveline was loyaal. Zo heeft ze ervoor gezorgd dat de studie onder de aandacht van de wethouder kwam en wij als ontwerpers de credits én een vervolgopdracht kregen. En dat hebben we natuurlijk met een paar biertjes bezegeld.